Yasal-Ussal meşruiyet, bir kurum veya kişinin bir konuda yetki ve güç sahibi olmasını sağlayan yasal düzenlemeler ve hukuk sistemi tarafından tanımlanmıştır. Örneğin, bir hükümetin yasal meşruiyeti, anayasal hükümler ve yasalar tarafından tanımlanmıştır ve hükümetin yürüttüğü tüm faaliyetler yasal çerçevede yapılır.
Karizmatik meşruiyet ise, bir kurum veya kişinin güç ve yetki sahibi olmasını sağlayan kişinin kendine özgü özelliklerine dayanır. Karizmatik meşruiyet, bir liderin kişiliği, davranışları ve iletişim becerileri gibi özelliklerinden kaynaklanır ve liderin takipçilerine sempatik gelmesine ve onları etkileme yeteneğine dayanır. Karizmatik liderler, takipçilerine önderlik etmeyi ve onların ihtiyaçlarını karşılamayı vaat ederler ve takipçileri, liderin güçlü kişiliği ve inandırıcılığı sayesinde onun önderliğine güvenirler.
Yasal-Ussal meşruiyet ile karizmatik meşruiyet arasındaki fark, meşruiyetin nasıl sağlandığıdır. Yasal-Ussal meşruiyet, yasal düzenlemeler ve hukuk sistemi tarafından sağlanırken, karizmatik meşruiyet ise liderin kişiliği, davranışları ve iletişim becerileri gibi özelliklerinden kaynaklanır. Yasal-Ussal meşruiyet, genellikle daha kurumsal ve sistematik bir yapıya sahiptir ve daha az esnektir, ancak karizmatik meşruiyet, daha esnek ve kişiye özgü bir yapıya sahiptir ve liderin kişiliğine ve iletişim becerilerine güvenilir.
Hangi meşruiyet türünün daha demokratik olduğu, kontekste ve koşullara göre değişebilir.
Yasal meşruiyet, halkın iradesine dayalı bir sistem olması beklenir ve yasaların halk tarafından seçilen temsilciler tarafından oluşturulması beklenir. Bu nedenle, yasal meşruiyet demokratik bir yapıya sahiptir ve halkın iradesine dayalıdır. Ancak, yasal meşruiyetin demokratik olup olmadığı, yasaların nasıl oluşturulduğu ve halkın gerçekten iradesine dayalı olup olmadığına göre değişebilir.